| Door Bert v. Zelst | Titel: Eèrlek duur ut langst | |
|
|
||
|
`T ies bèèna fèftug jaor geleeje, denk ik, dè ’k ès meèster van de Sprangse schôôl mee méén klas kènder op de fiets vanaf de Prins Willem-Alexanderschôôl in de Rembraandlaon dur de Kerkstraot en de v.d. Dùìnstraot naor de Sporthal Zidewinde ging om daor te gymmen. Dè moes toen zo. De schôôl ha nog gin èège gymzaol. Van te vurre was un boerke naor ut Postketôôr in de van der Dùìnstraot gegaon om daor zunne A.O.W., (aowedagvurziening) op te haole. Toen hij op weg was naor hùìs ging ut fout. Een gedeèlte of musschien wel ut heèle bedrag verloor hij onderweges. De briefkes lagen overal in ut zaand langs de straot verspraaid. Toen kwaam ik mee mèèn leèrlinge dur de van der Dùìnstraot. Zelf fietste ik zo-ès gewônluk aachteraon en was min of meèr verbaosd over wè `t ur veur in de groep fietsers ineèns gebeurde. De jonges en mèède stopten natuurluk, vlogen van d`r fiets aaf en begonne gelèèk te raope. 5 gulden, 10 gulden, 25 gulden. Ammaol briefkes. Vur dieë tèèd groôte bedraoge. Vriendeluk vroeg ik aon de leèrlingen ut gevonden geld aon mèèn te geven. Daorna verder gefietst deur de Raodhuisstraot naor Zidewinde om te gymmen. Toen we nao de gymles truug op schôôl ware, wier al snel dùìdeluk wie ut ongelukkige boerke was. Tuuse de middag zelf mer gaauw naor z’n boerderijke gegaon en ut geld truug gegeven. Gelukkig klopte ut mee ut bedrag wè `t ie verloren was. Toen wier nog tegen meen gezeed : “We kommen de kènder wel op schôôl bedaanken dè ze ut geld zage ligge, opgeraopt hebben en eèrluk truuggegeven hebben. De leèrlingen ha`n ut natuurlijk òk in d`r ‘n eige zak kunne steke.” Er gebeurde echter niks. Nao rùìm un week kwam ut boerke op schôôl en gaaf de kender van de klas ieder kend un klèèn rolleke drop es daank.
|
||